Kolejny tom „Kroków w nieznane” otwierają klasyczne już opowiadania Clarke’a i Keyesa. Oba weszły do monumentalnego wydawnictwa „Science Fiction Hall of Fame” — antologii najlepszych opowiadań w historii fantastyki naukowej, wytypowanych przez amerykańskich autorów. Arthur C. Clarke, człowiek o ogromnej skali zainteresowań i rozległej wiedzy, jeden z pionierów astronautyki, występuje również po raz drugi — jako futurolog. „Ryzyko prorokowania” to rozdział 2 jego głośnej (i zasługującej na wydanie w całości) książki „Profile przyszłości”. Clarke przeprowadził tu interesujący eksperyment myślowy: przed przystąpieniem do rozważań o przyszłości postarał się wniknąć w przyczyny błędów popełnionych przez niektórych proroków w przeszłości.
Odmienny styl fantastyki reprezentuje Brytyjczyk, urodzony w 1936 roku J. C. Bollard, jeden z ojców „nowej fali”. Jego poetyckie, mroczne obrazy wyrażające nastroje zagrożenia i przeczucie nieuchronnej klęski na długo pozostają w pamięci. Jak powiedział jeden z krytyków, „jego opowiadania docierają do nas z wyjątkową natarczywością, jak listy z butelek wrzuconych do oceanu, listy wymagające natychmiastowej odpowiedzi”.
Brytyjską fantastykę reprezentuje również Bob Shaw, bardzo interesujący autor średniego pokolenia, znany już naszym czytelnikom ze swego słynnego opowiadania „Światła minionych dni”, oraz John Brunner, autor wielu opowiadań i powieści, z których najbardziej znana „Stand on Zanzibar” daje panoramiczną wizję przeludnionego świata przyszłości.
James Blish jest autorem bardzo popularnym i cenionym na terenie anglojęzycznej fantastyki. Jego dowcipne i okrutne opowiadanie ze szczególną jaskrawością uświadamia problem przeludnienia.
R. A. Lafferty, jeden z najciekawszych autorów amerykańskiej science fiction, jest samoukiem z Oklahomy. Lafferty nie potrzebuje odległych planet jako tła do swoich fantazji — miejscem akcji jego opowiadań jest nasz świat, ale odbity w wyobraźni poety czy dziecka, świat pełen tajemniczych znaków i zagadkowych powiązań. Ulubionymi jego bohaterami są Indianie, Cyganie i nieznośne genialne dzieci, w których szkolą nie zdołała jeszcze zabić całościowego, magicznego widzenia świata.
Dobiegający czterdziestki Barrington Bayley jest autorem dotychczas nie znanym polskiemu czytelnikowi. Opowiadania fantastyczno-naukowe publikował pod różnymi pseudonimami od piętnastego roku życia. Bayley ma swój bardzo wyrazisty styl, wynikający z połączenia poetyckiego, nostalgicznego nastroju z wyrazistym i oryginalnym — to jest nie ogranym w literaturze fantastycznej — pomysłem naukowym.
Radziecka fantastyka poniosła ostatnio ciężkie straty: zmarli w pełni sił twórczych Iwan Jefremow oraz autor bardzo lubianych także przez polskich czytelników opowiadań — Ilja Warszawski. W krótkich formach na czoło wysunął się Kirył Bułyczow, który stworzył własny styl z połączenia realistycznej obserwacji obyczajowy, humoru i fantastyki. Jego ciekawa twórczość zostanie wkrótce przedstawiona szerzej oddzielnym tomem.
Niejednokrotnie już tłumaczony Dymitr Bilenkin to miniaturce „Nie zdarza się” doskonale ilustruje pewien, niestety dość rozpowszechniony, styl myślenia, pretendujący do miana naukowego.
Tradycyjną, kosmiczną fantastykę reprezentują opowiadania Puchowa. „Wyprawa myśliwska” wzbogaca katalog kosmicznych potworów, proponowany przez innego radzieckiego autora — Wolina. l wreszcie opowiadania rodzime, bardzo zróżnicowane stylistycznie. Obok autorów znanych i wypróbowanych, jak Konrad Fiałkowski — prezentujący początek interesująco zapowiadającej się powieści — i Janusz Zajdel, przedstawiamy dwóch młodych autorów.
Zbigniew Prostak z Przemyśla zwraca uwagę umiejętnością konstruowania fabuły tradycyjnego opowiadania, zaś Krzysztof Malinowski, znany dotychczas głównie jako tłumacz, pisze fantastykę eksperymentującą i awangardową, przypominającą doświadczenia nie tłumaczonego u nas Harlana Ellisona.
mysevra про Булычев: Спасите Галю! (Научная фантастика)
13 10
Прелесть какая! Приятно будоражит. Жутче и ярче, чем большинство книг по S.T.A.L.K.E.R. (хотя тут и не каноническая чернобыльская Зона, но тем не менее). И концовка такая, по-нашему, лишь бы было тихо. Оценка: отлично!
mysevra про Чуковский: Серебряный герб (Детская проза)
13 10
В старых книгах для подростков была заложена идея, как им стать полноценными членами общества и встроиться во взрослый мир. В современных книгах тинейджеры прогибают мир под себя, а глупые взрослые крутятся вокруг них. Надеюсь, ……… Оценка: отлично!
mysevra про Ефремов: Сердце Змеи [litres] (Космическая фантастика, Научная фантастика)
13 10
Хотела обновить воспоминания. И не вышло – хорошие идеи, плохой театр. Вообще большинство советской фантастики сейчас смотрится так, словно и у персонажей, и у рассказчика швабра с позвоночник зашита. Живые люди, которые вынуждены ……… Оценка: неплохо
sibkron про Ласло Краснахоркаи
13 10
Краснахоркаи несомненно крут. Достойное лауреатство. Один из самых важных классиков современности.
Darja68 про Проханов: Лемнер (Современная проза, О войне)
12 10
Слог у него живой, язык грамотный, читается легко. Но какая же давящая неизбывная тоска и тупая беспросветность наползает на душу, когда читаешь. Изолированная, отдельно взятая вечно агонизирующая Россия, кишащая нечеловеками, ……… Оценка: неплохо
serafim68 про Шелепин
11 10
Суховато написано, но очень интересно. И язык хороший, мусора мало. Оценка 5
Олег Макаров. про Ласло Краснахоркаи
09 10
Sello вы совершенно правы
ясно же всем, что вы (или, например, я) гораздо компетентнее в вопросах литературы, чем Нобелевский комитет.
Вы кстати, к премии по физике тоже претензии имеете?
(к обновлению: эк вас ………
Sello про Ласло Краснахоркаи
09 10
Стоит только посмотреть на лауреатов Нобелевки по литературе последнего времени (начиная хотя бы с 2020 года), чтобы придти к неутешительному выводу, что Комитет, похоже, руководствуется принципами, приемлемыми для какого-нибудь ………